blog

Een flink aantal jaren terug ging ik met een groepswandelreis mee naar IJsland. Ik had er obsessief naar uitgezien, mijn droom kwam uit! Zoals wel vaker bij wandelvakanties splitste de groep zich al snel op in drie groepen: de fanatieke koplopers, vaak lange, lenige mensen voor wie de sportieve uitdaging vooropstaat; de middenmoters – daar behoorde ik toe – met gemiddelde lichamen en gemiddelde snelheden; en de achterblijvers. Die laatste groep bestond uit wat oudere vrouwen, en ze hielden de boel op, want twee hadden hoogtevrees, de derde een blessure aan haar been en de vierde leek niet vooruit te branden. Je móést in dit onherbergzame landschap op elkaar wachten, en dat wij al een halfuur zaten te pauzeren en het koud kregen deed er niet toe: ook de traagsten hebben recht op een pauze.

Famke Louise is een vlogger, model, influencer en zangeres waar ik nog nooit van had gehoord. Tot ze besloot zich aan te sluiten bij de #ikdoenietmeermee actie en werd uitgenodigd om dit toe te lichten bij Eva Jinek. Door haar onsamenhangende en slecht onderbouwde verhaal werd haar optreden een gênante vertoning. In de pers en op social media kreeg ze de dagen erna dan ook bakken kritiek en hoon over zich heen.

In zijn boek De meeste mensen deugen schrijft Rutger Bregman waarom de mens als soort (de Homo sapiens) heeft kunnen overleven. We hebben het ‘gewonnen’ van de Neanderthalers: zij waren veel sterker, ze waren moedig (ze vochten tegen mammoeten!), ze hadden een joekel van een brein en waren intelligenter dan wij. Toch is de Neanderthaler uitgestorven en zijn wij de dominante soort geworden. Waarom? Omdat we sociale wezens zijn! We zijn gemaakt om ons met anderen te verbinden, om van elkaar te leren, om samen te werken. Met elkaar zijn we gekomen waar we nu zijn.