Hoe sociaal zijn de social media?

Gewoon wat voorbeelden: Een student van Rob was iets eerder klaar met een oefening en greep onmiddellijk naar zijn smartphone om Facebook te checken. Waarom? “Ik verveel me,” zei hij. Een andere student gaf tijdens een gesprek over de afleidingen van deze tijd toe dat hij soms aan het wachten is tot er weer iets gebeurt op Facebook. Toen ik vorig jaar een avondje naar het theater ging, viel me op dat voordat de voorstelling begon en in de pauze veel mensen in plaats van gezellig met elkaar te kletsen, met hun smartphone in de weer waren. Stel je voor dat we iets missen...

De opkomst en ondergang van de iPad
De computer staat bij ons op de bovenste verdieping. Dat betekent dat als het computerwerk gedaan is, de knop op uit gaat: rust. Totdat vorig jaar bij ons de iPad zijn intrede deed. Wat waren we enthousiast: compact, dicht bij de hand, makkelijk om snel iets op te zoeken en je kunt er nog spelletjes (lees: Wordfeud) op doen ook. Never a dull moment! Lekker erop uit? Even op buienradar kijken. Heb je al een reactie van Johan gehad? Nee nog niet, even snel de mail checken. Hé, kijk eens op Facebook: er hebben zeven mensen gereageerd op mijn berichtje. Nou ja, dan meteen maar wat ‘vind-ik-leuk’-jes uitdelen aan FB vriendjes. Heeft mijn zus al een nieuw woordje gelegd? … De iPad ging mijn avonden beheersen en na een paar maanden kwam ik erachter dat ik het een knap onrustig apparaat was gaan vinden. Hoog tijd voor een nieuw beleid: de iPad ligt nu een la, zodat ik op moet staan om hem te pakken en hem dus selectiever gebruik. Ik ben weer de baas en ik weet zeker dat mijn prefrontale cortex hier ook blij mee is. Pardon?
 
Het krimpende brein
Amerikaanse hersenwetenschappers hebben vastgesteld dat één van de belangrijkste onderdelen van onze hersenen, de prefrontale cortex, de laatste 10 jaar gemiddeld aan het krimpen is. De prefrontale cortex is het deel van de hersenen dat we nodig hebben om verstandige, weldoordachte beslissingen te nemen en te reflecteren op ons doen en laten. Het blijkt dat de voortdurende afleidingen waaraan we onszelf blootstellen ervoor zorgen dat het primitiefste, emotionele deel van ons brein (de amandelkern) steeds vaker wordt geactiveerd. Hier komen de prikkels het eerst binnen en dit bepaalt onze eerste, emotionele reacties. Doordat het rationale deel van ons brein minder wordt gestimuleerd, wordt het langzamerhand kleiner in omvang. Het lijkt erop dat we minder verstandig worden …
 
Smart of niet?
Toen een paar weken geleden mijn oude Nokiaatje het begaf, hoefde ik niet lang na te denken. Voor mij geen smartphone maar gewoon weer een simpel bel- en sms apparaat zonder toeters en bellen. Smart of niet?